تنگ نظران قالب طنز را برای مفاهیم دینی نمی پسندند

مرجع : خبرگزاری آینده روشن

گزارشگر :

امیر طباطبایی، فیلم ساز: به نظر من طرح مضامین دینی مشکلی با قالب ندارد، تنها تنگ نظران تصور می کنند که مثلا در قالب طنز نمی توان مضامین دینی را مطرح کرد.

امیر طباطبایی، فیلم ساز، در گفت و گو با خبرگزاری آینده روشن گفت: به باور من سریال های داستانی ماه رمضان به جز سریال صاحب دلان، بقیه پایین تر از شعور مردم ساخته شده اند. در این فیلم ها شخصیت پردازی ضعیف بوده است. در واقع همه عوامل آن قدر در سطح پایینی کار را انجام داده اند که بیننده احساس می کند به شعورش توهین شده است. 

وی خاطر نشان کرد: سریال زیرزمین در واقع تکرار سریال 5 سال پیش است. پنج سال پیش هم سریالی که پخش می شد، داستان دزدی بود که هنگام فرار، پول ها را در خرابه ای چال کرده بود که پس از آزادی از زندان بر می گردد تا پول ها را بر دارد که می بیند آن خرابه تبدیل به مسجدی شده است. جالب این جاست که بازیگر همان سریال هم آقای پور عرب بودند. 
  
طباطبای یاد آور شد: در مورد فیلم صاحب دلان آن گونه که من متوجه شدم، آقای طالب زاده 10 سال پیش فیلم نامه آن را نوشته اند، ولی به دلیل این که هنوز فضای جامعه آمادگی درک این گونه فیلم ها را نداشت، به فیلم تبدیل نشد. به باور من آقای لطیفی انتخاب درستی در فیلم را داشتند. به همین دلیل در جذب مخاطب نیز موفق بودند. 

این فیلم ساز تصریح کرد: به نظر من طرح مضامین دینی مشکلی با قالب ندارد، تنها تنگ نظران تصور می کنند که مثلا در قالب طنز نمی توان مضامین دینی را مطرح کرد و باید تنها در قالب های جدی و سنگین آن ها را بیان کرد، ولی نباید طنز جنبه لودگی داشته باشد. 

وی افزود: برای برنامه سازان تلویزیونی، جدولی برای تولید یک برنامه اختصاص می دهند که از 100 درصد اهدافی که برای تولید یک برنامه در نظر می گیرند، مثلا 60 درصد سریال باید آموزشی، 20 درصد تربیتی و 20 درصد تفریحی باشد، ولی در طنز هایی که در این چند سال ساخته می شوند، 80 درصد آن ها تفریحی و 10 در صد آموزشی و 10 درصد تربیتی شده است. 

امیر طباطبایی در ادامه گفت: این که سریال های ماه رمضان پایین تر از شعور مخاطب است، به این معناست که به ابتدایی ترین مسائلی که بارها از تلویزیون پخش شده، دوباره اشاره می شود. بعد از سال ها، هنوز دیالوگ های افراد مذهبی تکراری است. همین دلایل سبب شده که این فیلم ها مخاطب نداشته باشد.