آنها طعمههای گوناگونی را بهعنوان خوراک اختیار میکنند که شامل بیشتر جفتسمان بومی آفریقا و بهندرت جانداران بزرگی چون فیل و زرافه میشوند.
با آنکه در
گذشته شیرها در آفریقا، خاورمیانه، و جنوب آسیا (از جمله ایران) به
فراوانی یافت میشدند، امروزه تعداد محدودی از آنها در آفریقا و آسیا باقی
ماندهاند که جمعیتشان به سوی کمتر شدن پیش میرود. در حال حاضر اتحادیه
بینالمللی حفاظت از محیط زیست وضعیت بقای گونهٔ شیر را در حالت آسیبپذیر
طبقهبندی کردهاست.
شیرها به توانایی تولید مثل با ببرها (اغلب با ببر سیبری و بنگال) شناخته شدهاند. حاصل این درآمیختنها دو گونهٔ دورگه، شیببر و ببشیر هستند که نخستی از آمیزش شیر نر با ببر ماده و دومی از آمیزش شیر ماده با ببر نر پدید میآیند. شیرها با پلنگ نیز میآمیزند و حاصل آن پلنشیر است. دورگهٔ شیر و جگوار را جگشیر مینامند امروزه به دلیل تاکید بر اهمیت نگهداری از گونهها و زیرگونه، دورگهسازی از شیرها توصیه نمیشود، با این حال هنوز در چین مراکز و باغوحشهای خصوصی اقدام به این کار میکنند.
رنگ بدن شیرها از سبز ملایم تا متمایل به زرد، قرمز، یا قهوهای تیره متغیر است. تولهها به همراه خالهایی بر پوستشان به دنیا میآیند که آنها را همانند پلنگ میکند. این خالها با گذر زمان محو میشوند ولی پس از بلوغ نیز نقطههای کمرنگ بر پاها و بخشهای پایینی بدن، به ویژه در مادهشیرها، دیده میشوند.
شیرها تنها اعضای خانواده گربهسانان هستند که دودیسی جنسی آشکار دارند، یعنی آنکه نرها و مادهها به روشنی با هم تفاوت ظاهری دارند. آنها همچنین دارای نقشهای مشخص در گروه هستند. برای نمونه، مادهشیرها که اغلب شکار را انجام میدهند، یال ضخیم نرها را ندارند. رنگ یال نرها از زرد تا سیاه متغیر است و اغلب به همراه پیرتر شدن شیر، تاریکتر میشود.
عکسهای جالب از شیرهای جنگل
منبع:نمناک